23 mei 2019blog

Vandaag is het donderdag 23 mei, de dag van de Europese Verkiezingen. Ik heb nog niet gestemd, ik twijfel nog. Al heel veel jaar ga ik stemmen vanuit mijn burgelijke gehoorzaamheid en plicht. Zo heb ik het ten slotte geleerd. Stemmen doe je gewoon. Dat hoort zo! Alleen, het juiste gevoel erbij, dat mijn stem werkelijk iets toevoegt of uitmaakt, dat mis ik. Al heel lang! Ik kan mezelf al heel lang niet meer verenigen met het politieke systeem waar we in leven. Alles draait daarin  naar mijn gevoel om de ratio, het verstand, controle, macht, status, geld oftewel het mannelijke aspect in de maatschappij. Ik mis de open, zachte, intuïtieve, sensitieve, inhoudelijke en empathische vrouwelijke krachten in het politieke en maatschappelijke speelveld. Het democratische stelsel voelt voor mij luchtledig aan, als een ballon die eenmaal lek geprikt heel snel leegloopt. Een illusie waar ik niet meer in geloof…

Cosmic Woman

Dit keer is de twijfel nog groter dan anders en dat heeft alles te maken met het boek dat ik de afgelopen twee weken bijna ademloos heb gelezen: Cosmic Woman van Tessa Koop. Cosmic Woman is een heel persoonlijk verslag van Tessa’s transformatie en transmutatie, zoals zij het zelf noemt, tot een kosmische vrouw en haar telepathische contact met de dertien grootmoeders. Het is kwetsbaar en open geschreven, zonder pretentie of enige opsmuk. Het is wat het is en dat voelt heel puur aan. Ik herken er veel van vanuit mijn eigen proces en spirituele groei. Dat is fijn. Tessa onderbouwt daarbij haar persoonlijke verhaal met vele wetenschappelijke feiten die tot nog toe zijn aangetoond door de wetenschap. En ook herken ik allerlei spirituele inzichten en wijsheden die ik eerder heb gelezen in boeken van onder meer Deepak Chopra, Eckhart Tolle, Neale Donald Walsch, Marianne Williamson en Gregg Braden. Alles wordt in Cosmic Woman met elkaar verweven tot een prettig lezend en samenhangend geheel.

Angst of liefde

Tot en met pagina 210 heb ik het boek met heel veel herkenning en in een fijne flow gelezen. Op 211 veranderde er voor mij iets. Ik nam een verandering in energie bij mezelf waar. Tessa gaat vanaf pagina 211 in op het bestaan van geheime genootschappen en hun rituelen, de illuminati en de mind control programma’s van de maatschappelijke elite en allerlei doofpotaffaires. Alles wordt plausibel onderbouwd door journalistieke gegevens en getuigenverklaringen. Volgens Tessa werkt de maatschappelijke elite al jarenlang aan het overnemen van de wereld en het stichten van een nieuwe wereldorde gebaseerd op angst, onderdrukking en verrijking van de rijken. Dit voelt niet fijn om te lezen. Het schuurt. Roept oude angst en weerstand in me op. Ik kijk niet voor niets al heel lang geen journaal en actualiteitenprogramma’s meer. Die voegen voor mij niets toe, alles daarin is op angst gebaseerd. Na mijn burn-out vier jaar geleden las ik een boek van Marianne Williamson ‘Terugkeer naar liefde’. Zij schreef daarin dat je altijd de keuze hebt: je kunt kiezen voor angst of je kunt kiezen voor liefde. Wat kies je? Mijn antwoord daarop luidde: ik kies voor liefde! En dat doe ik, ik kies voor liefde en dat is wat ik ook probeer uit te dragen. Precies om die reden kies ik ervoor mezelf zoveel mogelijk te voeden met alles wat liefdevol, licht en puur is. Om mijn energiefrequentie te verhogen en te leven vanuit vertrouwen en positiviteit in plaats van het te verlagen naar angst, wanhoop, wantrouwen en negativiteit. Dat betekent overigens niet dat al het andere er dan niet is of mag zijn, maar ik zoek het in elk geval niet meer expres op. En nu kom ik dus paradoxaal genoeg in een prachtig licht en liefdevol boek ineens een heel groot stuk tegen dat juist ingaat op die angst en negativiteit en het ook nog eens heel aannemelijk onderbouwt.

Wrijving en stilte

Goed, mijn hoofd heeft hierna dus overuren gedraaid, dat begrijp je! Ik kreeg het niet zomaar met elkaar verenigd en ik snapte niets van het doel ervan in het boek. Ook de verbinding met de zachte, liefdevolle boodschappen van de dertien grootmoeders ontging me volledig. Waarom deze negativiteit ruimte geven? Waarom voelde dit zo sterk voor me aan als juist een appèl op angst. Het heeft even geduurd voordat ik me er bewust van werd waarom dit zoveel weerstand in me opriep en ik na pagina 257 het boek heb dichtgeslagen en weggelegd. Om uit mijn hoofd te komen, heb ik de stilte opgezocht, de stilte in mezelf. Zoals altijd lag daar het antwoord op me te wachten. Ineens besefte ik dat alle complottheorieën in het boek me confronteerde met mijn eigen diepgewortelde angst die ik als kind ervaren heb met een vader die regelmatig aan psychoses leed en daarom voor ‘gek’ versleten werd. Ik was destijds nog klein, te klein om er nu nog bewuste herinneringen aan te hebben. Maar uit de verhalen weet ik dat mijn vader ons gezin meer dan eens in grote angst gegijzeld hield op zolder of in een vakantiehuis, omdat hij ervan overtuigd was dat we werden afgeluisterd en bespioneerd of dat er bommen in of om ons huis neergelegd waren. Mijn diepe angst is ook als ‘gek’ te worden aangezien en te worden veroordeeld door anderen.

Anders zijn

Ik weet dat ik vaak anders aankijk tegen de realiteit dan veel anderen om me heen. Mijn perspectief verschilt meer dan eens van dat van het gangbare. Vroeger durfde ik me daarover bijna niet uit te spreken en was daar heel voorzichtig in vanuit die grote angst die ik met me meedroeg. Inmiddels durf ik dat wel. Ik ben geaard en verre van gek. Ja, ik zie en ervaar de dingen vaak anders dan veel anderen en dat geeft over het algemeen mooie, verdiepende gesprekken als mensen ervoor open staan mijn perspectief te horen. In mijn werk is het zelfs onontbeerlijk. Ik zou mensen nooit kunnen begeleiden in hun proces zoals ik doe, als ik niet in staat was dieper te zien en aan te voelen wat er nodig is voor hun groei.

Spel van de frequenties

Kortom het kwartje viel. En toen ik de volgende dag verder las op pagina 258 viel het kwartje nog eens. “Je ogen openen, en ontwaken, is mooi, maar in feite nutteloos als je niet ook je innerlijke ogen opent. Je innerlijke, oude, wijze ogen die weten hoe de realiteit die jij ervaart een product is van jouw gedachten, overtuigingen en mindsets. Jouw innerlijke ogen, verbonden aan je hogere zelf, ‘zien’ het grotere plaatje en weten hoe jouw ego maar een deel van de realiteit waarneemt. […] Jouw ego leert niet langer op de solotoer maar op de ‘holotoer’ te gaan, in verbinding met het hologram dat mens en materie met elkaar verbindt. De machtselite is hier niet tegen opgewassen. Het is net alsof jij ineens ziet dat keizer Eenoog geen kleren aan heeft. Negatieve machten hebben dan geen invloed meer. Zo werkt dat in een holografisch universum. En dat is uiteindelijk het Spel van de Frequenties dat gaande is.” (bron: Cosmic Woman van Tessa Koop)

Ik kies liefde, wat kies jij?

Ik voed mezelf met liefde, licht en positiviteit. Ik hoop dat jij dat ook doet of daar ook voor kiest. Een leven vanuit je hart, trouw aan je ware zelf en trouw aan moeder natuur en het universum om ons heen. Zoveel wijze meesters hebben het al op allerlei manieren gezegd, maar het is pas van echte waarde als je het eenmaal zelf ervaart: De antwoorden en oplossingen liggen niet buiten jezelf, niet in de politiek of in de wetenschap. Alles wat je nodig hebt draag je al bij je. In je hart. Je hoeft er alleen maar naar te luisteren en te doen wat voor jou goed voelt.

Dankjewel Tessa voor je mooie, rijke boek. Je hebt een waardevolle steen in het water gegooid en de rimpelingen ervan ervaar ik al in mijn hele kosmische zijn. En nu ga ik gauw naar de stembus, mijn stem uitbrengen! Een stem voor de waarheid van mijn hart, voor vrouwelijke kracht, voor zachtheid, empathie en heling

Liefs,
Rosalie

 

P.s. wellicht ten overvloede wil ik benadrukken dat dit bericht niet gesponsord is op welke wijze ook. Wat ik schrijf en deel is mijn oprechte gevoel en ervaring bij dit boek. Voor meer informatie over het boek kun je terecht op de site van Cosmic Woman.

 

4 Comments

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *