Over mij

Wie ben ik? Het lijkt zo’n eenvoudige vraag. Toch is het antwoord erop niet zo simpel te geven. Ik ben meer dan een naam, wat ik doe of de wijze waarop ik mijn leven leef. Iedere dag ontdek ik meer over wie ik precies ben. Wat ik met je kan delen, is een deel van mijn verhaal.

In 1978 werd ik geboren als nakomertje in een gezin waar onrust heerste. Mijn beide ouders hadden veel meegemaakt en dat drukte zwaar op hun schouders. Bij mijn vader uitte dit zich in overmatig drankgebruik, paranoïde gedachten en in fysieke, seksuele en emotionele agressie binnen ons gezin. Mijn moeder onderging lijdzaam wat het leven haar bracht, ze zorgde voor ons en zocht voor zichzelf een veilig toevluchtsoord in romans en literatuur. Op een avond in het voorjaar van 1982 klapte het. Mijn moeder vreesde voor haar leven en ontvluchtte midden in de nacht het huis met ons, na een heftig gevecht met mijn vader. Mijn vader zocht na dit voorval nog psychiatrische hulp, maar tevergeefs. Hij kon niet zonder mijn moeder. In de herfst van 1982 besloot hij de strijd met het leven op te geven en verkoos hij de dood. Ik was toen net vier jaar oud.

Onzichtbaar voor anderen

Als jong, intuïtief en sensitief meisje heb ik geleerd anderen te ontzien. Ik zag zoveel mensen om me heen met pijn en verdriet, dat ik me onbewust voornam nooit iemand pijn te doen. Ik nam weinig ruimte in, om anderen niet te belasten. Aan de buitenkant was ik een vrolijk, ijverig meisje, dat heel goed naar de problemen van anderen kon luisteren. Van binnen was ik verdrietig en bang, maar dat bleef onzichtbaar voor veel anderen. Alleen in de natuur, bij mijn dieren en bij mijn tantes voelde ik me veilig en kon ik helemaal mezelf zijn. Om mezelf te uiten kon ik uren achtereen in stilte tekenen, schrijven, knutselen, handwerken en schilderen. In alles wat ik maakte, lag een deel van mijn verhaal. Ik sprak via mijn creaties.

Mijn hart volgen

Langzaam groeide ik op tot een jonge vrouw, die besloot het verleden in het verleden te laten. Ik richtte me op mijn toekomst, schoof mijn intuïtie aan de kant en koos rationeel mijn richting. Ik ging communicatie studeren, want, zo redeneerde ik, daarmee zou ik een goede baan vinden met een goed salaris. Zo zou ik voor mezelf kunnen zorgen en nooit van iemand afhankelijk zijn.

Totdat er in mijn tweede leerjaar een persoonlijke crisis plaatsvond. De dood kwam heel dichtbij. Deze gebeurtenis was een wake-up call. Het haalde mij regelrecht uit mijn ratio en liet mij zien wat er echt toe deed in het leven. Wat er daarna gebeurde, kan ik alleen maar beschrijven als een wonder. Op een nacht werd ik wakker van een lichtflits vlak voor me. Direct daarop voelde ik intuïtief heel sterk dat ik moest stoppen met mijn opleiding en mijn hart mocht gaan volgen.

Dat deed ik. Ik begon met de opleiding Culturele en Maatschappelijke Vorming (CMV). Hier heb ik veel geleerd over mezelf, over anderen, over groepsdynamiek en over de kunst van verandering. Ik leerde projecten op te zetten en uit te voeren. Groepen en mensen te begeleiden, verandering te initiëren, te motiveren en te stimuleren. En ik wilde meer. Daarom ging ik na CMV in Amsterdam Sociale Wetenschappen studeren. Deze studie heeft mij mijn analytische vermogen laten ontdekken. Ook heb ik geleerd situaties vanuit diverse perspectieven te bezien en te beoordelen.

Er miste iets

Na mijn studies ben ik bij de gemeente Eindhoven gaan werken. Hier heb ik mij jarenlang met passie en toewijding ingezet voor het verbeteren van de opvang en hulpverlening voor dak- en thuislozen. Daar kijk ik met trots op terug.

Toch merkte ik gaandeweg dat ik iets miste. De verbinding met mensen, het contact, creativiteit en de ruimte om te werken aan echte, gedragen verandering van binnenuit, ontbraken. Ik merkte dat ik over mijn grenzen heen ging door me te veel aan te passen aan de geldende normen en waarden, die niet de mijne waren. De geboortes van mijn dochters in 2010 en 2013 en de spiegel die ik door hen keihard kreeg voorgehouden, maakten me uiteindelijk heel duidelijk dat ik niet op de juiste plek zat. Dat ik jarenlang had gedaan wat ik vroeger had geleerd: mezelf klein maken, aanpassen en vooral weinig ruimte innemen, zodat niemand last van me had. Terwijl dat haaks stond op mijn ambities, mijn visie, mijn dromen en mijn gevoel van hoe het anders kan en van wat er toe doet. Resultaat: eind augustus 2014 stortte ik in.

Uit de gouden kooi

Ik had een Burn-Out, zoals dat genoemd wordt, al kwam er uit de diagnose ook een hele reeks aan andere benamingen. Van sommige namen had ik nog nooit gehoord. En een heel aantal had ik nooit of te nimmer bij mezelf verwacht: depressiviteit, PTSS, CSS en HSP oftewel hoogsensitiviteit. Ik voelde me opeens heel ziek! En dat was ik ook. Mijn psychologe complimenteerde me dat ik het zo lang had volgehouden om zo sterk te zijn. Maar ze drukte me ook op het hart om het nooit meer op deze manier te doen!

Een jaar van intensieve EMDR-therapie en een coachingstraject met een diepe duik in mezelf volgden. Ik leerde voor het eerst van mijn leven te luisteren naar de fluisteringen van mijn hart. En, ergens in mezelf, vond ik de moed om te doen, wat ik moest doen. Ik beëindigde mijn vaste dienstverband bij de gemeente. Ik vond de uitgang uit de gouden kooi en sloot die zacht achter me.

De beste stap

Al jarenlang wist ik dat het coachen in mij zat, dat ik dit bén. Alleen was ik er nog niet klaar voor om het uit te spreken en mezelf ook zo te presenteren. Maar na deze crisis had ik de moed om mijn zielsverlangen te volgen. Twee jaar nadat ik crashte, stond ik aan de start van iets nieuws en heel moois: mijn eigen onderneming als coach! Wat een spannende stap! De beste stap die ik ooit genomen heb en waar ik het meest trots op ben.

Ik volgde een tweejarige coach/counseloropleiding aan de Alba-academie en heb in juni 2017 mijn diploma Dieper Coachen in ontvangst mogen nemen. In september 2017 heb ik aanvullend een ademhalingscursus gevolgd bij Art of Living en een jaar later heb ik mijn Reiki I graad volgens de norm van de Reiki Alliance behaald. Iedere dag verdiep ik me verder in de kunst van yoga, meditatie, spiritualiteit en mindful leven, om steeds dichter bij mijn ware zelf en mijn innerlijke bron van stilte en wijsheid te komen.

Ik heb een missie

Terugkijkend zie ik wat er veranderd is. Hoe en waar ik ben gegroeid. Ik ben zachter en wijzer geworden. Ik heb de kans gekregen en gegrepen om mezelf opnieuw te leren zien. De blik op mijzelf en op de wereld om me heen is daardoor veranderd. Ik ben nu evenwichtiger, liefdevoller en trouwer aan mezelf dan ooit. Ik ben wakker en heb een missie: mensen zichzelf en de wereld opnieuw laten zien, door ogen van liefde.

Liefs, Rosalie

Lees hier wat anderen over mij zeggen…

P.s.
Fotograferen is naast schrijven één van mijn liefste hobby’s. Alle foto’s op deze site zijn door mij gemaakt, met uitzondering van de foto’s waar ik zelf op sta. Nieuwe foto’s en inspiratie deel ik regelmatig via mijn blog en via instagram @ziecoaching.nl ♡